วันอาทิตย์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2557

ความรู้สึกต่อโรงเรียนสวนเมี่ยงวิทยา

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เป็นเวลา 4ปี ที่โรงเรียน "สวนเมี่ยงวิทยา" ได้ให้หลายสิ่งหลายๆอย่าง ทั้งความรู้ ประสบการณ์ ที่จะหาได้จากที่อื่นไม่ได้ กว่าจะมาถึง ณ จุดๆนี้ได้ต้องขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่าน ที่คอยให้ทั้งความรู้และความห่วงใยมาตลอดกับนักเรียนทุกๆคน และครูก็คอยเป็นผู้ที่ให้คำปรึกษาในเรื่องต่างๆ สำหรับตัวฉันคุณครูเป็นคนที่คุ้นเคยมาตลอด ตั้งแต่เริ่มก้าวเข้ามาในพื้นที่ที่เรียกว่า “โรงเรียน” ฉันพบเจอครูมากมายไม่ว่าจะเป็นใคร ท่านก็คอยห่วงใยฉันตลอดมาจนถึงวันนี้ ทำให้ฉันอ่านออกเขียนได้พร้อมกับปลูกจิตสำนึกที่ดีต่อการนำไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีคุณภาพ และมีความสุข แต่มากไปกว่านั้นผู้ที่เป็นครูต้องมีความอดทนอดกลั้นต่อนักเรียนที่บางครั้งเราก็ทำให้ครูต้องร้องไห้ โดยที่เราไม่รู้เลยด้วยซ้ำ บางคนอาจจะคิดว่าผู้เป็นครูนั้นใจร้าย ด้วยการลงโทษ การต่อว่าแต่เราจะรู้บ้างหรือไม่ว่าลึกๆ แล้วครูต้องทำไปเพราะอะไร ดังนั้นความเป็นครูนั้นเป็นหน้าที่ที่แสนยิ่งใหญ่